instalacje hydrauliczne z miedzi nowoczesne

Do prowadzenia miedzianych instalacji rurowych stosujemy rury miedziane produkowane według norm europejskich. Są nimi rury miedziane instalacyjne wykonane zgodnie z normą PN-EN 1057, wprowadzane do budów trudnej oraz bogatej wody, ogrzewania i gazu łatwe w kierunku wymiarowym od 6 mm do 267 mm.

Rury miedziane stosowane w chłodnictwie i klimatyzacji są wykonywane w wymiarowaniu metrycznym w obszarze od 6 mm do 108 mm również w calach od ¼" do 4 1/8". Komponuje się je razem z europejską normą PN-EN 12735-1. Natomiast rury miedziane do gazów medycznych i ważni są łatwe w obszarze od 8 mm do 108 mm i są wykonane zgodnie z europejską normą PN-EN 13348.

Wymienione powyżej rury miedziane pochodzą z miedzi odtlenionej fosforem zawierającej: Cu + Ag > 99,90% (Cu – miedź, Ag – srebro) 0,015 % , P , 0,040 % (P – fosfor) Model obecny jest oznaczony symbolem Cu-DHP.

Rury miedziane mogą grać w trzech stanach materiału:

– twardym R290

– półtwardym R270

– miękkim R220

Rury miedziane zdrowe oraz półtwarde są pisane w segmentach prostych o długości 3 lub 5 m, zaś rury miękkie w zasięgu średnic 6-22 mm kierowane są w struktury kręgów, w których długość rury może stanowić 25 m czy 50 m.

W relacji z przeznaczenia dzielą się z siebie czystością ścianek wewnętrznych oraz sposobem pakowania.

Poza miedzianymi rurami wykonanymi zgodnie z zasadami europejskimi dostarczane są także rury miedziane, które ich nie spełniają, chociaż nie dzielą się podstawowymi własnościami (takimi jak: skład chemiczny, czystość wewnętrznej ścianki rury oraz średnica zewnętrzna).

Grubość ścianki wewnętrznej rury systemowej jest lżejsza z tej zrobionej razem z częścią EN 1057. Rury systemowe powszechnie podawane są w ogrzewaniu powierzchniowym – to jednolity system grzewczy, w który elementem grzewczym jest delikatna rura miedziana, na jaką nałożono szczelną osłonę z tworzywa sztucznego. Rdzeniowa rura spełnia oczekiwania normy PN-EN 1057, natomiast otulina – normy PN-EN 13349. Kliknij by pobrać

Zewnętrzna osłona z tworzywa nie jest na zawsze zespolona z rdzeniową rurą miedzianą również zapewnia również do obrony przed zewnętrznymi uszkodzeniami oraz negatywnymi oddziaływaniami chemicznymi, kiedy również do oddzielenia przewodu rurowego od momentu konstrukcyjnego np. przy montażu w ziemiach lub pod tynkiem. Do ogrzewania powierzchniowego stosujemy rurę miedzianą o wymiarach [mm] 10 x 0,6, 12 x 07, 14 x 0,8, 15 x 0,8 i 18 x 0,8.

W dzisiejszym etapie niektórzy producenci rury miedzianej wprowadzili systemową innowacyjna rurę dwuwarstwową, zbierającą się z cienkościennej rury miedzianej z trwale zespoloną osłoną z polietylenu PERT. Tworzy ona znakomite własności plastyczne oraz określa się łatwym montażem oraz obróbką.

Łuki nawet o niewielkich promieniach można przygotować ręcznie bez użycia giętarki. Cienkościenne rury miedziane potrafią być wiązane w instalacjach trudnej oraz przyjaznej wody, centralnego ogrzewania, ogrzewania oraz chłodzenia powierzchniowego.

Cienkościenna rura miedziana spełnia oczekiwania normy PN-EN 1057 dodatkowo jest certyfikaty DVGW, a jeszcze aprobatę techniczną ITB oraz Atest Higieniczny PZH. Wykonywana istnieje w rozmiarach [mm] – średnica zew. x grubość ścianki (grubość rdzenia miedzianego): 14 x 2 (0,30), 16 x 2 (0,35), 18 x 2 (0,35), 20 x 2 (0,50) i 26 x 3 (0,50).

Najważniejszą korzyść rury cienkościennej – poza walorami technologicznymi natomiast jej właściwymi własnościami – przedstawia jej cena, o jakiś 40 proc. mniejsza od ceny standardowej rury instalacyjnej oraz systemowej rury używanej do ogrzewania podłogowego.

Łączenie rur miedzianych

Do budowania rur miedzianych zwraca się łączniki zbudowane z miedzi oraz jej stopów (brązu i mosiądzu). Wymagania, jakie powinny one spełniać, zawarte są w wartości PN-EN 1254. Złączki do wody pitnej muszą być również Atest Higieniczny PZH. Mogą toż stanowić łączniki do lutowania kapilarnego oraz zaciskowe: wiązane (z nakrętką), zaprasowywane oraz samozaciskowe.

Do łączenia rur miedzianych z wykorzystaniem kontaktów z miedzi powszechnie podaje się dwie metody: lutowania kapilarnego lutem miękkim lub twardym oraz zaprasowywania. Łączniki rozwijane i samozaciskowe wykorzystywane są do łączenia kotłów, grzejników oraz elementów instalacji stworzonych z nowych środków.

Do stosowania rur cienkościennych kojarzy się łączniki zaprasowywane z podwójnym elementem uszczelniającym (oring z EPDM). Można posługiwać się złączkami systemowymi producentów cienkościennych rur miedzianych, jak jeszcze innymi często branymi na placu złączkami zaprasowywanymi z systemów tworzywowych do zaciskarek z konturem TH.