W wszelkim gospodarstwie domowym robione są ścieki, które należy odprowadzić. W tymże projektu osadza się kanalizację. Jest obecne gatunek instalacji sanitarnej odpowiedzialnej za odprowadzanie nieczystości oraz odwodnienie. W relacja od pozycji również dania wyróżniamy kilka rodzajów systemu rur i koryt. https://najlepszekotly.pl/tag/ogrzewanie-elektryczne/

Rodzaje kanalizacji

Odprowadzanie ścieków sanitarnych (kanalizacja sanitarna)

Odpowiedzialna za odprowadzenie ścieków z poszczególnych urzadzeń sanitarnych włożonych w lokalu. Przedstawia się z podejść zlokalizaowanych bezpośrednio przy sanitariacie oraz pionów kanalizacyjnych wymieszanych z poziomymi przewodami odpływowymi wychodzącymi poza dom do budów kanalizacyjnej (miejskiej lub przydomowej oczyszczalni ścieków czy szamba).

Odprowadzanie wód opadowych i roztopowych (kanalizacja deszczowa/burzowa)

Odpowiada za spływ ścieków opadowych i roztopowych z działów zurbanizowanych, jakie mają nieprzepuszczalne podłoże, np. dachy, drogi, podjazdy, chodniki, parkingi. Koncentruje się z budowy kanałów i rurociągów odprowadzających wodę do zbiorników naturalnych takich jak rzeki lub jeziora lub do organizmu rozsączającego.

Kanalizacja ogólnospławna – połączenie kanalizacji sanitarnej oraz deszczowej

Ten rodzaj kanalizacji cechuje się zbieraniem wszystkich ścieków z kraju w terenie tzw. zlewni ścieków. Kluczowym elementem wyróżniającym kanalizację ogólnospławalną jest obecność przelewów burzowych, które płacą za odprowadzenie ścieków oraz wody opadowej do odbiornika w twarze płynącego cieku.

Kanalizacja wewnętrzna również zewnętrzna

Instalacja kanalizacyjna wewnątrz domu (kanalizacja wewnętrzna) oraz punkty odbioru nieczystości zlokalizowane poza domem (kanalizacja zewnętrzna).

Rury kanalizacyjne, które pochodzą z budynku na zewnątrz powinny być właśnie zabezpieczyć żeby w sezonie mrozów utrzymać drożność systemu. Skuteczną drogą jest umieszczenie orurowania poniżej granicy przemarzania gruntu (zróżnicowanie w klasy kraju od 0,8 do 1,2 m) z nielicznym zapasem bezpieczeństwa (ok. 0,4 m). W tamtych warunkach należy zadbać o izolację np. ze styropianu. Rozprowadzenie instalacji kanalizacyjnej w sensie powinno mieć przebieg wspólny z założeniami projektowymi. Ważne jest zachowanie odpowiednich odległości od wodociągu i budów gazowej (ok. 1,5 m) oraz przewodów energetycznych (0,8m) i kabli telekomunikacyjnych (0,5 m).

Instalacja kanalizacyjna w zakładu

Kanalizacja grawitacyjna

Zasada działania kanalizacji oparta istnieje na grawitacji, czyli spływ ścieków rozgrywa się pod wpływem ich naszego ciężaru. W relacje od ilości produkowanych ścieków przez dany sanitariat układa się odpowiednie średnice rur, np. do miski ustępowej powinna to stanowić rura DN 100, i przy umywalce wystarczy DN 50. Dodatkowo instaslcję zabezpiecza się przed nieprzyjemnymi zapachami. Do ostatniego projekcie służą syfony oraz wywiewki (opcjonalnie zawór napowietrzający), które występują ponad połać dachu działając system wentylacji odchodzący od każdego pionu. Zapobiegają też powstawaniu nadciśnienia oraz podciśnienia w zestawie, co mogło aby prowadzić do cofnięcia zapachów do pomieszczenia budynku.

Wszędzie tam, gdzie toaleta usytuowana jest poza pionem kanalizacyjnym lub poniżej poziomu odpływu ścieków z budynku znajdują zastosowanie specjalne pompy do toczenie nieczystości. Urządzenie można zainstalować bezpośrednio przy sedesie. Najczęściej korzysta trzy wejścia poświęcone na odbiór ścieków np. z wanny, pralki, sedes. Jest możliwość zaślepienia nieużywanych wejść, dzięki czemu pompa potrafi istnieć traktowana w kuchni lub pralni bez potrzeb podłączania sedesu.

Sylwetka również elementy instalacji kanalizacyjnej

Każda kanalizacja przedstawia się z następujących elementów:

– przykanalik, czyli podłączenie kanalizacyjne

– podejścia, czyli odcinki łączące przybory sanitarne z pionami

– piony kanalizacyjne zwane też przewodami spustowymi

– poziome przewody odpływowe

– syfony, rewizje (czyszczaki), wywiewki wentylacyjne oraz wpusty podłogowe

Prowadząc przewody kanalizacyjne należy wspominać o tymże żeby stawiać je poniżej instalacji elektrycznych i gazowych. Najczęściej świętuje się rur z tworzyw sztucznych. Izolację można dokonać z wełny mineralnej lub nowych materiałów o wartościach elastycznych. Przejścia rur winnym być zbudowane prostopadle do przegród, tak aby trzymania nie wypadały w powierzchni ścian oraz stropów. Istotne jest jeszcze by przewody były całkiem proste bez kolanek i skrętów.

Pion kanalizacyjny musi pamiętać całą średnicę w całym obiegu. Spośród nich rozpuszcza się rury drugiego rzędu stosując je z przewodami głównymi z utrzymaniem odpowiedniego nachylenia (kąt do 45o). Aby ścieki mogły grawitacyjnie spłynąć należy przestrzegać zależności wychodzącej ze kryzysie i średnicy rur. I tak dla rur o średnicy 100 mm przekonuje się stoswać spadek 2%, i dla modeli o średnicy 250 mm wystarczy spadek rzędu 0,8%.

W projektu redukcji hałasu biorącego się z budów kanalizacyjnej reklamuje się stosowanie otulin dźwiękochłonnych oraz elastycznych podkładek pod sanitariaty, zwłaszcza te metalowe, które pochłoną dużą ilość drgań.

Kanalizacja ciśnieniowa

Jeśli w bloku trzeba zamocować osprzęt medyczny w prawdziwym oddaleniu od pionu kanalizacyjnego w taki zabieg, że odpływ grawitacyjny jest zakłócony, przydatne jest wykorzystanie układu rozdrabniająco-przepompowującego. Jego kluczowym zadaniem jest zmuszenie spływu nieczystości pod wpływem ciśnienia. Również stanowi w wypadku sanitariatów w piwnicy, gdzie odpływ jest umieszczony poniżej poziomu odprowadzania ścieków. Zestaw taki montuje się za miską ustępową, oraz w rodzaju wykorzystującym stelaż podtynkowy jest doskonale niewidoczny. Taki typ kanalizacji należy ale do rzadkości.

Koszt kanalizacji w Polsce

Instalacja kanalizacyjna jest stroną instalacji sanitarnych organizowaną w domkach jednorodzinnych, budynkach i celach użyteczności publicznej. W relacji od rodzaju punktów odbiorczych – szamba, sieć, przydomowa oczyszczalnia oraz ilości sanitariatów w obiekcie koszty takiego postępowania będą daleko zróżnicowane. W pracy instalację tą realizuje się wraz z przyłączem wodnym, co daje na zmniejszenie wartości nakładu finansowego inwestora. Koszt bieżący będzie obejmował prace ziemne (w ostatnim pora robocza za koparkę), wartość usługi hydraulika odpowiedzialnego za nadzór oraz fachowe podpięcie i cenę materiałów.

Mali koszt takiego przyłącza można w przybliżeniu obliczyć w kolejny sposób:

– koszt wykonania poszczególnych punktów kanalizacyjnych – ok. 50 zł za każdy moment

– kompletna studzienka rewizyjna – ok. 700 zł

– prace ziemne z zastosowaniem koparki – ok. 100 – 120 złotych za godzinę

– koszt rur (DN 160 – ok. 20 zł/mb, DN 100 ok. 10 zł/mb, DN 50 – ok. 5 zł/mb)

W liczbie dla budynku z dwiema łazienkami wartość usług za prace przyłączeniowe wyniosą ok. 1 500 – 2 000 złotych. Do bieżącego chodzi dodać wartość urządzeń sanitarnych (ok. 2 000 złotych), co wydaje łączną kwotę w możliwościach 4 000 złotych. Koszty te będą się zmieniać wraz ze wzrostem wielkości miasta natomiast w konkretnych regionach kraju.

Problem z nieszczelną rurą kanalizacyjną

W sukcesie problemów z nieszczelną rurą kanalizacyjną warto jest wykorzystać kamerę inspekcyjną Wöhler VIS 350 z lokatorem L200. Wodoodporna głowica kamery o średnicy Ø 40mm przesuwa się w obrębie 360 poziomów oraz zapobiega w obrębie 180 stopni. Kamera umożliwia również nagranie filmu lub zrobienie zwolnień z dokonanej inspekcji, które są pisane na myśli SD. Dzięki temu silna bez problemu zlokalizować usterkę przeglądając artykuł na monitorze kamery lub komputera.

Do prowadzenia miedzianych instalacji rurowych stosujemy rury miedziane produkowane według norm europejskich. Są nimi rury miedziane instalacyjne wykonane zgodnie z normą PN-EN 1057, wprowadzane do budów trudnej oraz bogatej wody, ogrzewania i gazu łatwe w kierunku wymiarowym od 6 mm do 267 mm.

Rury miedziane stosowane w chłodnictwie i klimatyzacji są wykonywane w wymiarowaniu metrycznym w obszarze od 6 mm do 108 mm również w calach od ¼" do 4 1/8". Komponuje się je razem z europejską normą PN-EN 12735-1. Natomiast rury miedziane do gazów medycznych i ważni są łatwe w obszarze od 8 mm do 108 mm i są wykonane zgodnie z europejską normą PN-EN 13348.

Wymienione powyżej rury miedziane pochodzą z miedzi odtlenionej fosforem zawierającej: Cu + Ag > 99,90% (Cu – miedź, Ag – srebro) 0,015 % , P , 0,040 % (P – fosfor) Model obecny jest oznaczony symbolem Cu-DHP.

Rury miedziane mogą grać w trzech stanach materiału:

– twardym R290

– półtwardym R270

– miękkim R220

Rury miedziane zdrowe oraz półtwarde są pisane w segmentach prostych o długości 3 lub 5 m, zaś rury miękkie w zasięgu średnic 6-22 mm kierowane są w struktury kręgów, w których długość rury może stanowić 25 m czy 50 m.

W relacji z przeznaczenia dzielą się z siebie czystością ścianek wewnętrznych oraz sposobem pakowania.

Poza miedzianymi rurami wykonanymi zgodnie z zasadami europejskimi dostarczane są także rury miedziane, które ich nie spełniają, chociaż nie dzielą się podstawowymi własnościami (takimi jak: skład chemiczny, czystość wewnętrznej ścianki rury oraz średnica zewnętrzna).

Grubość ścianki wewnętrznej rury systemowej jest lżejsza z tej zrobionej razem z częścią EN 1057. Rury systemowe powszechnie podawane są w ogrzewaniu powierzchniowym – to jednolity system grzewczy, w który elementem grzewczym jest delikatna rura miedziana, na jaką nałożono szczelną osłonę z tworzywa sztucznego. Rdzeniowa rura spełnia oczekiwania normy PN-EN 1057, natomiast otulina – normy PN-EN 13349. Kliknij by pobrać

Zewnętrzna osłona z tworzywa nie jest na zawsze zespolona z rdzeniową rurą miedzianą również zapewnia również do obrony przed zewnętrznymi uszkodzeniami oraz negatywnymi oddziaływaniami chemicznymi, kiedy również do oddzielenia przewodu rurowego od momentu konstrukcyjnego np. przy montażu w ziemiach lub pod tynkiem. Do ogrzewania powierzchniowego stosujemy rurę miedzianą o wymiarach [mm] 10 x 0,6, 12 x 07, 14 x 0,8, 15 x 0,8 i 18 x 0,8.

W dzisiejszym etapie niektórzy producenci rury miedzianej wprowadzili systemową innowacyjna rurę dwuwarstwową, zbierającą się z cienkościennej rury miedzianej z trwale zespoloną osłoną z polietylenu PERT. Tworzy ona znakomite własności plastyczne oraz określa się łatwym montażem oraz obróbką.

Łuki nawet o niewielkich promieniach można przygotować ręcznie bez użycia giętarki. Cienkościenne rury miedziane potrafią być wiązane w instalacjach trudnej oraz przyjaznej wody, centralnego ogrzewania, ogrzewania oraz chłodzenia powierzchniowego.

Cienkościenna rura miedziana spełnia oczekiwania normy PN-EN 1057 dodatkowo jest certyfikaty DVGW, a jeszcze aprobatę techniczną ITB oraz Atest Higieniczny PZH. Wykonywana istnieje w rozmiarach [mm] – średnica zew. x grubość ścianki (grubość rdzenia miedzianego): 14 x 2 (0,30), 16 x 2 (0,35), 18 x 2 (0,35), 20 x 2 (0,50) i 26 x 3 (0,50).

Najważniejszą korzyść rury cienkościennej – poza walorami technologicznymi natomiast jej właściwymi własnościami – przedstawia jej cena, o jakiś 40 proc. mniejsza od ceny standardowej rury instalacyjnej oraz systemowej rury używanej do ogrzewania podłogowego.

Łączenie rur miedzianych

Do budowania rur miedzianych zwraca się łączniki zbudowane z miedzi oraz jej stopów (brązu i mosiądzu). Wymagania, jakie powinny one spełniać, zawarte są w wartości PN-EN 1254. Złączki do wody pitnej muszą być również Atest Higieniczny PZH. Mogą toż stanowić łączniki do lutowania kapilarnego oraz zaciskowe: wiązane (z nakrętką), zaprasowywane oraz samozaciskowe.

Do łączenia rur miedzianych z wykorzystaniem kontaktów z miedzi powszechnie podaje się dwie metody: lutowania kapilarnego lutem miękkim lub twardym oraz zaprasowywania. Łączniki rozwijane i samozaciskowe wykorzystywane są do łączenia kotłów, grzejników oraz elementów instalacji stworzonych z nowych środków.

Do stosowania rur cienkościennych kojarzy się łączniki zaprasowywane z podwójnym elementem uszczelniającym (oring z EPDM). Można posługiwać się złączkami systemowymi producentów cienkościennych rur miedzianych, jak jeszcze innymi często branymi na placu złączkami zaprasowywanymi z systemów tworzywowych do zaciskarek z konturem TH.